Wie ben ik?
Ik ben in een groot gezin opgegroeid. Ik ben de tweede dochter in een rij van 4. Ik dacht altijd dat ik met hard werken de halve wereld kon redden. Van jongs af aan hebben we geleerd om samen dingen aan te pakken en goed je best te doen. Dat harde werken heeft me ver gebracht.
Toen ik op de basisschool zat, verzandde ik in alles wat er volgens de docenten allemaal moest gebeuren. Ik ging met een CITO score van 543 naar het vmbo. Ik was creatief genoeg om kapper te worden, maar te dromerig voor havo, vwo of gymnasium. Dat werken in het kappersvak vond ik heerlijk en dynamisch. Wat ik écht leuk vond, was het opleiden van mensen in de salon. Al snel kwam ik erachter dat het onderwijs het beste bij mij paste.
Uiteindelijk koos ik voor het werken in het vmbo en had een enorm hart voor deze doelgroep. Waarom? Geen idee! Tótdat ik de MLI (master leren en innoveren) ging volgen en na ging denken over mijn professionele identiteit.
Deze foto zorgde ervoor dat de spreekwoordelijke kwartjes bij mij vielen:
“Welk kind valt jou op” vroeg P?
“Die achterste” zei ik..
“Oh, Waarom dan denk je?" Vervolgde P.
“Nou gewoon, die voorste kinderen die redden de eindstreep wel, maar die achterste die hebben nét wat meer hulp of nét wat anders nodig", was mijn antwoord.
En toen wist ik het…!!
Het past bij mijn werk dat ik leerlingen begeleid. Op zoek gaan naar wat zij dan nodig hebben. Dat is vaak iets anders, een extra zetje. Zelf heb ik dat altijd gemist. Nu ben ik ervan overtuigd dat dit de reden is, waarom ik juist met deze doelgroep ben gaan werken en ik me hier hard voor wil maken! Ik wil dat zij tot leren kunnen komen en heb daarom deze overtuiging:
Als een kind niet kan leren door de manier waarop wij lesgeven, misschien zouden we dan les moeten gaan geven op een manier waardoor het kind leert.
Ignacio Estrada beste van 2020 OMdenken
Als je met mij wilt gaan werken, wees dan op het volgende voorbereid:
Ik kom dus uit Brabant (dan witte dèh). Hoe enthousiaster ik word, hoe platter Brabants ik ga praten.
Ik hoor het wel als de ondertiteling aan moet, hè?
Ik ben getrouwd met mijn partner in crime en samen hebben we twee zoons. We zijn een goed team, hebben onze taken verdeeld en het werkt perfect! Mijn man waardeert mijn creativiteit en ik waardeer zijn ruimtelijk inzicht. Ik vind het fijn dat wij de taken ‘op talent’ verdeeld hebben, óók in het huishouden. Er is namelijk één ding wat ik écht niet zou mogen doen in het huishouden. Namelijk: de vaatwasser inruimen. Dit is bij mij net Tetris met borden en kopjes.
Dus, laat mij alsjeblieft knutselen na schooltijd of een heerlijke maaltijd bereiden, maar houd mijn ADHD brein ver weg van de vaatwasser! Ik heb geen interesse om Tetris level 2 te halen. Wordt mijn man trouwens ook niet gelukkig van.Ik heb een whatsappgroep met mezelf, supergezellig en geen goed idee gaat meer verloren! Ik ben toch niet de enige dit doet? 😉
Je snapt wel dat ik nu heel erg nieuwsgierig ben naar jouw organisatie!
Heb je een vraag over onderwijs? Of speelt er iets anders waarmee ik je kan helpen?
